Boiling Lake to jedno z najniebezpieczniejszych jezior świata. Dzięki swej specyfice jest również jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych.
Boliling Lake to inaczej Wrzące Jezioro. Jest to zbiornik wodny pochodzenia wulkanicznego. Znajduje się na obszarze Parku Narodowego Morne Trois Pitons na Dominikanie, który został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Jezioro znajduje się nieopodal stolicy Dominikany – miasta Roseau.
Wrzące Jezioro to drugie co do wielkości gorące jezioro świata. Jego powierzchnia sięga 0,28 ha. Głębokosc jeziora nigdy nie została jednoznacznie określona, ponieważ wody jeziora pozostają w ciągłym ruchu i zmieniają swój poziom.
Pierwsze wzmianki o istnieniu tego niezwykłego jeziora pochodzą z 1870 roku. Zostało wtedy odkryte przez dwóch Anglików – E. Watt ’a oraz H. Nicholls ’a, którzy tymczasowo pracowali na terenie Dominikany. Kilka lat później przeprowadzono dokładniejsze badania tego terenu.
Nazwa Wrzącego Jeziora pochodzi oczywiście od jego wysokiej temperatury, która zwykle przy brzegu wynosi ok. 80 – 90 stopni Celsjusza. W środkowej części jeziora temperatura zawsze jest znacznie wyższa. Można to zauważyć już po chwili obserwacji, ponieważ woda nieustannie wrze. Temperatura wody uzależniona jest szczególnie od ilości opadów atmosferycznych oraz od poziomu aktywności ekshalacji wulkanicznych.
Powstanie jeziora zostało bardzo dobrze wyjaśnione przez naukowców. Istotne znaczenie dla jego powstania ma wulkan Morne Watt, ponieważ to na jego zboczach znajduje się Wrzące Jezioro. Przyczyną powstania jeziora jest bezpośrednie zapełnienie krateru wulkanicznego przez wody opadowe oraz strumienie, które spływają po pobliskich stokach.
Specyficzna, wysoka temperatura wody jeziora jest wynikiem położenia na jego dnie fumaroli, czyli inaczej określając ekshalacji wulkanicznych. Polegają one na wydostawaniu się poprzez skorupę ziemską licznych gazów, które wykazują temperaturę nawet kilkuset stopni Celsjusza.
Specyficznym zjawiskiem jest również unosząca się nad powierzchnią jeziora para wodna. Jest ona wynikiem zwiększonego nasilenia się aktywności fumaroli. Wydobywająca się z jeziora para zawiera duże ilości dwutlenku węgla, siarkowodowu oraz dwutlenku siarki.
W ostatnich latach obserwowano znaczne spadki poziomu wody jeziora oraz jej temperatury. W 2004 roku przez pewien czas krater był prawie całkowicie pusty, a jego niewielkie zasoby miały temperaturę jedynie 20 stopni Celsjusza. W ciągu kilkunastu dni poziom wody i jego temperatura powróciły do normalnego stanu. Kilka tygodni później jezioro ponownie miało pusty zbiornik, ale wtedy odbudowało swoje wody w ciągu jednego dnia.
Niski poziom wody może być jednak niebezpieczny dla otoczenia ze względu na duże stężenie trujących gazów. W 1901 roku odnotowano przypadek uduszenia się dwóch osób w wyniku właśnie takiego niskiego poziomu wód, który wywołał wysokie stężenie dwutlenku węgla.
Obecnie jezioro to jest jednak jedną z największych atrakcji turystycznych tego obszaru Dominikany.