Bajkał to jezioro tektoniczne położone na kontynencie Azjatyckim. Przynależy do Rosji, a konkretniej Syberii Wschodniej.
Jezioro Bajkał zyskało miano najgłębszego oraz niemal najstarszego jeziora świata. Szacuje się, że Bajkał istnieje już od ok. 25 mln lat. Powstanie tego jeziora związane jest z osunięciem się płyty amurskiej od płyty euroazjatyckiej oraz innymi licznymi przeobrażeniami geologicznymi, które miały miejsce miliony lat temu.
Powierzchnia jeziora określana jest na 31,5 tys. km2 (670 km długości oraz 79 km szerokości). Przybliżona, średnia głębokość Bajkału to 730 m. Maksymalna głębokość jeziora osiąga jednak do 1 637 m.
Jezioro wyróżnia się również swoim szczególnym usytuowaniem. Powierzchnia lustra wody znajduje się na wysokości 455 m n. p. m. Dno Bajkału znajduje się jednak na wysokości 1 285 m p. p. m. Dzięki temu jezioro to stało się największą kryptodepresją na świecie.
Jezioro otoczone jest z każdej strony licznymi pasmami górskimi o wysokości powyżej 2 500 m n. p. m. Znajdują się tutaj Góry Hamar Daban, Góry Barguzińskie oraz Góry Bajkalskie.
Wielkość oraz głębokość jeziora sprawia, że zawiera ono w sobie duże zasoby wody. Szacuje się, że Bajkał to ok. 20% zasobów słodkiej wody występującej na całym świecie. Woda ta jest bardzo przejrzysta i daje możliwość swobodnego widzenia nawet na odległość 40 m. Jezioro zasilane jest wodami wpływającymi z 336 rzek. Z Bajkału wypływa natomiast tylko jedna rzeka o nazwie Angara.
W okresie zimowym od stycznia do maja wody jeziora Bajkał zamarzają na grubość ok. 1 m. Lód pokrywający powierzchnię jeziora jest podobnie przejrzysty jak sama woda pod nim. Dzięki temu w niektórych obszarach przez lód można obserwować nawet dno zbiornika.
Na tak dużej powierzchni jeziora możemy liczyć na szczególnie bogatą florę oraz faunę. Szacuje się, że występuje tutaj ok. 2 630 gatunków zwierząt i roślin. Można spotkać tutaj wiele endemicznych gatunków, takich jak np. omul, gołomianka, foka bajkalska, gąbka bajkalska, wirki oraz kiełże.
W pobliżu rejonu jeziora występuje pięć obszarów chronionych. Niektóre części jeziora znajdują się więc pod ścisłą ochroną. Są to przykładowo rezerwaty Bajkalski oraz Barguziński. Bajkał został również wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Jezioro stało się ważnym punktem dla okolicznej ludności. Szczególne znaczenie odgrywa dla działającej w tym rejonie żeglugi oraz dla rybołówstwa, które rozwija się tutaj na coraz większą skalę. Dzięki bogactwu fauny i flory stało się dobrym obiektem połowu kilku gatunków ryb. Uprawiana jest tutaj również żegluga letnia. Zimą zamarznięta powierzchnia jeziora umożliwia prowadzenie transportu kołowego po jego zamarzniętym lustrze wody.
W okolicy Bajkału przebiega kolej Transsyberyjska, która jest ważnym szlakiem komunikacyjnym dla całego państwa.
Ciekawostką jest to, że najbardziej znanymi i zasłużonymi badaczami Bajkału są Polacy zesłani na Syberię. Byli to: Benedykt Dybowski, Aleksander Czekanowski, Jan Czerski oraz Wiktor Godlewski.