Najgłębsze i najstarsze jezioro świata

Jeziora stanowią ciekawy obiekt: to przecież naturalny zbiornik, wyrzeźbiony niegdyś przez ogromne siły. Najczęściej miejsce jeziora jest wyżłobione przez lodowiec, jednak te najciekawsze, bo najgłębsze i najstarsze istnieją dzięki ruchom tektonicznym. Takie też jeziora gromadzą większość słodkiej wody znajdującej się w jeziorach świata. Gigantem wśród jezior tektonicznych jest jezioro Bajkał. To największy zbiornik słodkiej wody na świecie (szacuje się, że Bajkał to około 20% światowych zasobów słodkiej wody). Ze względu na rozmiary jezioro to nazywane jest „syberyjskim morzem”. Nie powinno nas to dziwić. Ma wymiary 79 na 1642 kilometry, a jeszcze bardziej imponująca jest głębia tego jeziora. Ma ono 1642 metry. Ze względu na głębokość jezioro Bajkał jest kryptodepresją. Oznacza to, że jego głębokość sięga poniżej średniej poziomu mórz. Nic dziwnego, że to właśnie głębia tego jeziora intrygowała i nadal intryguje. Nie tylko naukowców, ale także każdego, kto o tym jeziorze usłyszał, bądź je zobaczył. Naukowcy obliczyli, że może mieć ono ponad 25 milionów lat, co czyni je szczególnie tajemniczym, a grubość osadów dennych szacuje się na 7 kilometrów. Wszystko to świadczy tym, w jak długim i niezwykłym procesie powstawało to jezioro, gdy dwie płyty tektoniczne, przez miliony lat, powoli się od siebie odsuwały. Głębokość jeziora była wyzwaniem dla badaczy prze wiele wieków. Poważniejsze badania rozwinięto dopiero w XVIII wieku, ale to pod koniec XIX wieku przeprowadzono dokładne badania dotyczące rozmiarów jeziora. Jezioro sąsiaduje z Górami Bajkalskimi, co nadaje całemu otoczeniu jeszcze bardziej niezwykłego wyrazu. Bajkał ma także liczne wyspy oraz aż 336 dopływów. Ze względu na swe rozmiary, a także głębokość, Bajkał – jak łatwo się domyślić – cechuje ogromne bogactwo fauny i flory. Mało tego, większość tych roślin i zwierząt nie występuje w żadnym innym miejscu na Ziemi. W związku z tym nikogo nie powinno dziwić, że częściowo tereny jeziora są chronione poprzez włączenie do obszarów rezerwatów. Jezioro Bajkał zostało też ze względu na swoją wyjątkowość, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ciekawym zjawiskiem obserwowanym nad jeziorem Bajkał, są silne wiatry. Ze względu na różnorodność ich nasilenia i typu, miejscowi potrafią wyróżnić aż 30 nazw dla różnego rodzajów wiatrów. Na przykład wiechrownik to wiatr północny, który dmie nawet przez ponad tydzień na koniec lata. Gdy pojawia się ten wiatr, przejrzysta zazwyczaj tafla jeziora Bajkał staje się ciemna i pokryta załamującymi się falami. Innym wiatrem jest barguzin, wiatr pojawiający się w centrum bajkalskiej doliny i stopniowo rosnący w siłę. Ciekawy jest też kałmuk, wiejący wzdłuż całego jeziora. Wraz z nim nad dolinę przybywają burze i deszcze. Jednym z silniejszych wiatrów jest goraja, wiatr od strony gór, który pojawia się nieoczekiwanie, ale niemal od razu charakteryzuje się ogromną siłą. Jezioro jest tak duże, że występują tu wiatry sztormowe, szczególnie na przełomie lata i jesieni. Fale podczas najsilniejszych wiatrów mogą sięgać kilku metrów.